Stingowa-przygoda: Rumunia + Macedonia + Albania + Grecja cz.1

Przyszła pora na wakacje 2013

Oto nasza wakacyjna ekipa (co prawda nie do samego końca ale...)

Na pierwszy strzał odwiedziliśmy Rumunię.

Trasa wiedzie nas przez Nowy Sącz, na przejście w Muszynce, dalej przez Słowację, Węgry do Maramureszu.
Rumunia. Dawno sobie obiecywałem ten kraj.
Nie zawiodłem się
Rumunia jest przepiękna, na pewno tam jeszcze zaglądniemy.

Na początek wesoły cmentarz wesoły
Sapanta

Dużo już napisano o nim więc nie będę się powielał
Na pewno warto przejść się , zobaczyć, podumać a czasami uśmiechnąć (tutaj to chyba wypada).

Nagrobki przypominają nam o zawodach którzy leżący tutaj wykonywali.
Czasem są scenki z momentu samej śmierci ?(jak kto zginął)

Czasem można się zadumać nad "swoim" losem

Miejsce godne zobaczenia

https://lh3.googleusercontent.com/-C-gn ... ++0008.JPG
Po wizycie na cmentarzu jedziemy dalej podziwiając przepiękne widoki do perełki Siedmiogrodu Sighisoary

Znajdujemy przytulny hotelik który będzie naszą bazą wypadową na kilka dni

Wesoły cmentarz

Epitafia z niektórych nagrobków:

"Tutaj ja spoczywam, tak a tak się nazywam.
Tutaj ja spoczywam Pop Toader się nazywam
Na klarnecie ja grałem I palinkę popijałem
O tym ja tylko myślałem Gdy po tej ziemi stąpałem
Miałem też swoje smutki Żywot mej żony był krótki
Ludziom wesoło śpiewałem Sam sobie w kącie płakałem"

Na tym nagrobku:

"Kto pije dużo wódki, podzieli mój los. Lubiłem wódkę i z butelką w ręce odszedłem w śmierć"

Niektóre są naprawdę wesołe:

"Pod tym ciężkim krzyżem
Biedna moja teściowa spoczywa
Gdyby żyła trzy dni dłużej
Byłbym w grobie,
Ona tutaj
Wy którzy przechodzicie obok ludzie
spróbujcie jej nie obudzić
Jeśli do domu wróci
O głowę mnie skróci"

inne troszkę mniej ale...

"Kto pije dużo wódki, podzieli mój los.
Lubiłem wódkę i z butelką w ręce odszedłem w śmierć"

"Z dzieciństwa mego,
Dmimitr Puiului mnie nazywano.
U cioci mej wesoło minęło me dzieciństwo.
Ona swych dzieci nie miała i mnie wychowała.
Mnie wychowała, mnie wyuczyła i ożeniła.
Szkołę o profilu komercyjnym ukończyłem,
Nauczyłem się jak nalewać ludziom do pucharów.
Temu co pijany był więcej nie nalewałem.
Tego co znał swój umiar chętnie częstowałem".

"Pracowałem i bawiłem się bez przerwy. Dopóki byłem krzepki, robiłem duże pieniądze. Teraz odpoczywam tutaj i nie potrzebuję żadnej fortuny"

"Przyszła okrutna śmierć i nie pozwoliła mi już pójść do szkoły.
Potrącił mnie traktor, kiedy wychodziłam z domu.
Śmierć mnie zabrała, kiedy miałam zaledwie trzy lata"

"Zły człowiek strzelił mi w plecy i zakopał moje ciało. Moje dzieci zostały sierotami"

"Dzieciństwo, które miałam za krótkie, rozpadło się i nie dane mi było żyć.
Rodzice nie mogli wysłuchać moich narzekań,
musiałam odejść i zostawić moją siostrę.
Siostro moja, dopóki będziesz przy życiu grób mój pielęgnuj,
przynoś kwiaty i nie zapomnij o mnie aż do swojej śmierci,
że miałaś dobrą siostrę i że nie mogłyśmy być razem,
bo ona musiała umrzeć.
Tęsknijcie za mną".

Na cmentarzu nie znajdziemy krzyża z ukrzyżowanym Chrystusem
Wszystkie krzyże są super kolorowe

Co do epitafi to jeszcze:

Fajne "memento mori":

"Teraz patrz,
ale nie obawiaj się,
wkrótce do nas dołączysz"

Rzeźnik:

"Żyłem lat 49 to chcę wam powiedzieć, że nazywałem się
Jerzy Basului. Wiele owiec, ze skóry obdarłem, mięso dobre przyrządziłem. Mięso dobre to nie bajka i się jadło je po pańsku. Wam dam, mięso bardzo tłuste. Abyście mieli apetyt do jedzenia"

i inni:

"Gdy żyłem,
byłem wysoki na sześć stóp.
Teraz nie żyję i nie ma cudu
Jestem dokładnie sześć stóp pod ziemią"

"Pracowałem i bawiłem się bez przerwy
cieszyłem się młodością
pustymi butelkami i tańcem dookoła nich
Dopóki byłem krzepki, robiłem duże pieniądze
Teraz odpoczywam tutaj i nie potrzebuję żadnej fortuny"

"Radości życia nie zaznałem wciąż pługiem pracowałem
Śmierć serca nie miała, oczy z duszą mi wyrwała
Gdy ukończyłem 35 lat, życia mego nadszedł kres"

Sighişoara

Urokliwa Piaţa Cetăţii jest sercem starej Sighisoary.
Tutaj odbywały się publiczne egzekucje, procesy czarownic, targi rzemiosła.

Dom Pod Jeleniami przepiękna kamienica starówki.
Wybudowana w późnorenesansowym stylu.

Ulice starówki - przepiękne brukowane, z wciętym rynsztokiem pośrodku.
Być tutaj to magia...

Schody Szkolne.
Długie na 172 stopnie.
W całości przykryte dachem, pochodzą z 1642 r. i prowadzą z miasta do katedry.
Pierwotnie liczyły 300 stopni i miały służyć uczniom i nauczycielom, w czasie brzydkiej pogody, szczególnie zimą, jako bezpieczna droga do położonej na górze szkoły.

Wieża Zegarowa - doskonały punkt obserwacyjny oraz miejsce zgromadzeń rady miejskiej.
Zegar wykonaneny w 1648 r. przez Jan Kirschela. Podobnież od tego roku zegar chodzi nieprzerwanie, a jego skomplikowany mechanizm porusza figurki umieszczone po obu stronach wieży. W wieży mieści się dziś niewielkie muzeum, w którym oglądać można stare dokumenty miejskie, broń, monety, ikony oraz dawne przedmioty codziennego użytku (w tym XVIII-wieczny zestaw narzędzi stomatologa-chirurga).

Wszędzie przejawia się motyw smoczy
Vlad Dracula (ojciec Vlada Palownika) podobno tutaj mieszkał w latach 1431-1435. (ale w którym mieście nie było Draculi??)

idziemy na przepyszne napoje rumuńskie, żarełko...

i tak zapada zmrok

Brasov

Braszów (Braşov), jest przepiękny.
Porównywany do Krakowa.

Uważany za najładniejszy w Rumunii rynek (Piata Sfatului), z otoczonym malowniczymi kamieniczkami.

Nad rynkiem, oprócz Ratusza, góruje olbrzymi gotycki - Czarny Kościół, budowany ok. 100 lat. Po pożarze grodu w 1689 r. , który strawił drewniane części i wyposażenie tego kościoła, pozostały poczerniałe mury, stąd dzisiejsza jego nazwa.

troszkę rura przeszkadza ale...

Ratusz Miejski - obecnie Muzeum Historii.

XVI-wieczna Baszty Tkaczy najlepiej zachowana spośród ośmiu baszt grodu.
Dziś mieści się w niej Muzeum Braszowskich Fortyfikacji.

Następne perełki

oraz

Zamek Bran
Jakże by inaczej gdyby nie był i tutaj wzmianki o Drakuli.
Ponoć Drakula zatrzymał się tu zaledwie na kilka godzin, co nie pozwala zamkowi rościć sobie praw iż to On jest jego siedzibą.

Zamek w Bran jest typowym średniowiecznym zamkiem wybudowanym w XIV w na wysokiej, 60 metrowej skale nad doliną, którą prowadził trakt handlowy przez tzw. Alpy transylwańskie do odległego o 30 km Brasova.

Trzy poziomowa konstrukcja zamku, skupiona wokół głębokiego dziedzińca z bardzo głęboką studnią (prawie 200m) charakteryzuje się dużą ilością komnat i łączących je wąskich korytarzy.
Wraz z mnóstwem tajnych przejść pomiędzy poszczególnymi piętrami zamku oraz pod dziedzińcem, zamek staje się tajemniczy, zaraz poznać iż grasowały tu hordy wampirów

W zamku znajduje się przepiękna kolekcję mebli zgromadzonych na przestrzeni wieków XIV – XIX, a także artystyczne elementy wyposażenia wnętrz.
Scenki wyrzeźbione na łóżkach, meblach mogą przyprawić każdego o koszmary.
Wyposażenie i ogólny stan zamku jest dobry z uwagi na to że przed II wojną światową był on główną rezydencją królowej rumuńskiej – Marii.